Dance Latin - Η συνέντευξη του Δάνου Παυλίδη στο www.dancelatin.gr

Αρχική σελίδα >> Μόνιμες Στήλες >> Συνεντεύξεις >> Η συνέντευξη του Δάνου Παυλίδη στο www.dancelatin.gr

Η συνέντευξη του Δάνου Παυλίδη στο www.dancelatin.gr



 

Pavlidis_small.jpg

 


   Την Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010, συναντήσαμε το κο Δάνο Παυλίδη, Πρόεδρο της Εθνικής Χοροαθλητικής Ομοσπονδίας Ελλάδος, στο κέντρο χορού "ASTERS", που διευθύνει στον Πειραιά και συζητήσαμε μαζί του για διάφορα θέματα σχετικά με τον Latin χορό στην Ελλάδα. Ο κος Παυλίδης μας υποδέχτηκε φιλόξενα και απάντησε με ευθύτητα στις ερωτήσεις μας.

 

1) Κύριε Παυλίδη, πως ήρθατε σε επαφή με το χορό και τι συνετέλεσε στο να φτάσετε σ’ αυτή τη θέση και να γίνετε πρόεδρος της ΕΧΟΕ; 

   Η πρώτη μου επαφή με τον χορό έγινε στην Ιταλία, όταν πήγα εκεί σαν φοιτητής στο Πολυτεχνείο. Παράλληλα με τις σπουδές μου, ξεκίνησα το χορό. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, επειδή το επάγγελμά μου ήταν κορεσμένο, αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά με το χορό. Έτσι, εκπαιδεύτηκα στην Αμερική και στην Αγγλία και άσκησα το επάγγελμα αυτό, το οποίο ήταν το χόμπι μου.

 

2) Πως τελικά φτάσατε να γίνεται πρόεδρος της ΕΧΟΕ; 

   Ξεκινήσαμε το 1991 με πολύ δύσκολες συνθήκες και αντιξοότητες, έχοντας αρκετούς που ήταν εναντίον μας. Ωστόσο, εμείς προχωρήσαμε, οργανώνοντας αγώνες από το 1992 σε πολύ μικρά γήπεδα με πλαστικά δάπεδα και σιγά σιγά αναπτυχθήκαμε. Επειδή ασχολήθηκα πάρα πολύ, αφιερώνοντας  όλο τον προσωπικό μου χρόνο, ίσως ήταν αυτός ο λόγος μου με προτίμησαν και με εξέλεξαν ως πρόεδρο τα σωματεία αθλητικού χορού.

   Η ομοσπονδία μας είναι η μοναδική αθλητική ομοσπονδία, που περιλαμβάνει 23 σωματεία, τα οποία είναι οργανωμένα, ακολουθώντας τον αθλητικό νόμο και  έχουν περάσει από το Πρωτοδικείο.  Βέβαια, ακόμα η ομοσπονδία μας δεν είναι μέλος της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού. Αυτό είναι κάτι που δυστυχώς χρόνια τώρα προσπαθούμε να πετύχουμε, από το 2005, παρόλο που ο φάκελός μας είναι εκεί και  πληρούμε όλες τις προϋποθέσεις που μας έχουν ζητήσει. Κατά πάσα πιθανότητα για λόγους οικονομικούς δεν μας εγκρίνουν.

 

3) Ποια είναι η δράση της ΕΧΟΕ στην Ελλάδα στο χώρο του Latin και οι βασικές εκδηλώσεις της κάθε χρόνο; 

   Η ΕΧΟΕ είναι μια ομοσπονδία που ασχολείται κυρίως με το χορό σε επίπεδο αθλητικό και αγωνιστικό. Γι’ αυτό στηρίζεται σε αθλητικούς κανονισμούς, έχει ορίσει τις αθλητικές κατηγορίες σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, ακολουθώντας αυτά που κι η παγκόσμια ομοσπονδία αθλητικού χορού, η IDSF έχει τυποποιήσει κι έχει φτιάξει. Οι δραστηριότητες είναι κυρίως η εκπαίδευση και η πιστοποίηση προπονητών και κριτών  αθλητικού χορού, με την επίβλεψη και τη βοήθεια του  τεχνικού μας team. Έχουμε δημιουργήσει ένα τεχνικό τμήμα στο οποίο, είναι διευθυντής ο Davide Gabouze, ένας παγκοσμίως αναγνωρισμένος Ιταλός αθλητής, προπονητής, κριτής αγώνων και οργανωτής τμημάτων για επαγγελματίες που επιθυμούν να γίνουν προπονητές και κριτές χορού. Γενικά, έχουμε υιοθετήσει το επιτυχημένο σύστημα που έχει η ιταλική Ομοσπονδία Χορού σε μικρογραφία. Σκοπός μας είναι, η Ελλάδα να έχει αθλητές που να πηγαίνουν στο εξωτερικό και να πετυχαίνουν πολύ καλές θέσεις με τη δική μας υποστήριξη και βοήθεια. Επιπλέον, στόχος μας είναι να βάλουμε μια σωστή υποδομή και  οργάνωση, ώστε μέσω της ομοσπονδίας μας  να αναπτυχθεί και να προχωρήσει ο αθλητικός χορός στη χώρα μας.

   Διοργανώνουμε σαν ΕΧΟΕ  δύο μεγάλες εκδηλώσεις, το Πρωτάθλημα Ελλάδος και το Κύπελλο Ελλάδος. Από εκεί και πέρα, η ΕΧΟΕ δίνει το δικαίωμα σε όλα τα μέλη της να διοργανώσουν αγώνες αναγνωρισμένους από την ίδια. Έχουν ήδη διοργανωθεί αρκετοί ως τώρα, μεταξύ των οποίων και  το διεθνές Κύπελλο Acropolis. Η ομοσπονδία μας είναι υπεύθυνη για αυτούς τους αγώνες και βοηθάει όσο μπορεί. Πρέπει όμως οι διοργανωτές να ακολουθούν τους κανονισμούς που ορίζει η ομοσπονδία ώστε  να γίνονται όπως πρέπει.

 

4) Ποια θεωρείται ότι πρέπει να είναι τα χαρακτηριστικά ενός νέου για να ξεκινήσει να ασχολείται με τον αθλητικό χορό; Υπάρχει αυτό που λέμε έμφυτο ταλέντο και αν ναι, κατά πόσο το συναντάει κανείς στην Ελλάδα; 

    Υπάρχει πάρα πολύ ταλέντο στην Ελλάδα! Μάλιστα, αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι υπάρχουν καβαλιέροι πολύ ταλαντούχοι και χορεύουν πολλοί από αυτούς  πολύ καλύτερα από τις ντάμες τους, όσο κι αν μας φαίνεται περίεργο. Κι οι ντάμες φυσικά χορεύουν πολύ ωραία. Για να μη ξεφύγω όμως από την ερώτηση, τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει κάποιος είναι: Πρώτον, το ταλέντο, για να φτάσει σε υψηλό επίπεδο. Δεύτερον, δυστυχώς ή ευτυχώς, χρήματα. Γιατί το σπορ αυτό είναι ακριβό. Τρίτον, θέληση και δουλειά, που είναι πολύ σημαντικά. Από εκεί και πέρα, ακόμα και με όλα αυτά τα προσόντα, να είστε σίγουροι πως, αν δεν έχει  γνωριμίες δεν θα πάει τόσο μπροστά. Το λέω με λύπη αλλά δυστυχώς ισχύει.

   Δηλαδή, ακόμα και αν κάποιος πάει στο εξωτερικό και χορεύει πολύ καλά, δε θα του δώσουν την ανάλογη προσοχή, αν δεν τον κρίνουν και κάποιοι που τον ξέρουν.Δηλαδή, κάποιοι που τον έχουν δει ή έχει κάνει κάποια μαθήματα μαζί τους. Δεν τα συμμερίζομαι αυτά αλλά, δυστυχώς έτσι είναι. Η ομοσπονδία προσπαθεί να φτιάξει ένα κύκλο γνωριμιών και κριτών ώστε να μπορεί να βοηθήσει ενεργά στο εξωτερικό. Αφού έτσι γίνεται, δεν μπορείς να κλείσεις  τα μάτια και να το κάνεις αλλιώς.

 

5) Ο αθλητικός χορός στην Ομοσπονδία αφορά αυτούς που είναι ερασιτέχνες; Δηλαδή, αυτούς που δεν ασκούν το χορό ως βιοποριστικό επάγγελμα; 

   Κοιτάξτε, πλέον έχει καταργηθεί ο όρος επαγγελματίας και ερασιτέχνης στον χορό. Είναι λόγια… λέξεις.  Σκοπός είναι να αναγνωριστεί το άθλημα σαν Ολυμπιακό και να τους συμπεριλάβει όλους. Πιστεύω  ότι και οι «επαγγελματίες» και οι «ερασιτέχνες»  είναι αθλητές και δεν έχει να κάνει με το πόσο καλά χορεύουν.

   Παλιότερα υπήρχε διαχωρισμός, τώρα δεν έχει ουσιώδη διαφορά. Απλώς άλλοι το λένε σεμινάριο, άλλοι το λένε εκπαίδευση, προπόνηση κλπ, αλλά στην ουσία όλοι διδάσκουν.

 

6) Παρατηρούμε μια τάση των σχολών χορού να προωθούν τους νέους μαθητές  από πολύ νωρίς να αποκτήσουν επαγγελματικό δίπλωμα, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα να μπαίνουν στο χώρο πολλοί που δεν είναι τόσο καλοί να διδάξουν. Αυτό κατά πόσο βοηθάει το Latin χορό στην Ελλάδα να εξελιχθεί; 

   Παντού συμβαίνει αυτό. Το να κάνει κανείς επαγγελματική εκπαίδευση, αν το επιθυμεί, γιατί να μην το κάνει; Πολλοί επιθυμούν να το κάνουν, γιατί θέλουν στο μέλλον να ανοίξουν μια σχολή χορού… Δεν το βρίσκω παράλογο. Είναι άλλοι που δεν ξέρουν τις ικανότητές τους και μπορούν να τις ανακαλύψουν, όταν κάνουν κάποια μαθήματα. Αλλά είναι και κάποιοι που κάνουν επαγγελματικά μαθήματα, απλώς, για να πάρουν επαγγελματικές γνώσεις. Γιατί να μην ασχοληθούν κι επαγγελματικά; Είναι ένα επάγγελμα  τόσο ωραίο και ακόμα δεν έχει κορεστεί και υπάρχει μεγάλη ζήτηση σε όλη την Ελλάδα.

 

7) Τα επαγγελματικά διπλώματα που παρέχονται από την Ομοσπονδία σας, είναι αναγνωρισμένα από το ελληνικό κράτος και την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού; 

   Κάνουμε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια σε αυτόν τον τομέα. Ο περισσότερος κόσμος πάει στην Αγγλία ή αλλού για να πάρει ένα δίπλωμα. Πρέπει κάποια στιγμή και η Ελλάδα να μπορεί να δίνει διπλώματα, όπως κάναμε με τους Έλληνες κριτές και προπονητές. Θα πρέπει να μπορεί να δίνει διπλώματα χοροδιδασκάλων από κάποιους ελληνικούς συλλόγους. Γιατί θα πρέπει οπωσδήποτε να απευθυνθεί στο εξωτερικό; Αυτή τη στιγμή εμείς σαν Ομοσπονδία και προσωπικά εγώ στον Πανελλήνιο Σύλλογο Χοροδιδασκάλων, έχουμε κάνει μια προσπάθεια  πάρα πολύ μεγάλη. Έχω φτιάξει βιβλία στα ελληνικά  στοInternational Style και σχεδόν σε όλους τους χορούς και προσπαθούμε να προωθήσουμε την Ελλάδα. Για ποιο  λόγο η Ελλάδα πρέπει συνέχεια να δανείζεται και να παίρνει απ’ έξω; Υπάρχουν αξιόλογα άτομα, υπάρχουν διπλωματούχοι του εξωτερικού σε όλα τα επίπεδα που μπορούν να κάνουν αυτή τη δουλειά. Επίσης, κάνουμε προσπάθειες να αναγνωρίσουμε το είδος μας, γιατί προσπαθούν  να μας εντάξουν σε μια κατηγορία επαγγελμάτων που δε μας αντιπροσωπεύει. Θέλουμε να καταταγούμε σαν ένα επάγγελμα ξεχωριστό.  Να είναι μια ξεχωριστή κατηγορία όπως γίνεται παγκοσμίως και η οποία, να διέπεται από ειδικές συνθήκες, που δε θα είναι οι ίδιες με σχολές μπαλέτου και  γυμναστήρια. Ευτυχώς, έχουμε κάποια χαρτιά στα χέρια μας τα οποία αποδεικνύουν ότι δεν ανήκουμε σ΄ αυτές τις κατηγορίες.

 

8) Πώς μπορεί κάποιος να γίνει κριτής χορού; Η Ελλάδα παρέχει διπλώματα για κριτές

   Φυσικά! Εδώ κι ένα χρόνο που έχουμε οργανωθεί και στελεχωθεί, ασχολούμαστε με τον τομέα αυτό. Πραγματοποιούνται επαγγελματικά σεμινάρια, στα οποία συμμετέχουν κυρίως άτομα, που έχουν κάποια εμπειρία πάνω στο αντικείμενο, όπως να έχουν αγωνιστεί στο παρελθόν ή να έχουν κάποια διπλώματα χορού. Έπειτα, δίνοντας εξετάσεις σε μια επιτροπή, με επικεφαλή τον κύριο Davide Gabouze,  αποκτούν την πιστοποίηση σαν προπονητές χορού πρώτα. Στη συνέχεια, ακολουθούν κάποια σεμινάρια, ώστε να αποκτήσουν και την πιστοποίησή τους ως κριτές. Αυτή τη στιγμή έχουμε περίπου 20 εθνικούς ομοσπονδιακούς κριτές, οι οποίοι είναι πραγματικά άξιοι, με γνώση κι εμπειρία στο χώρο. Υπάρχουν πολλοί ακόμα, που έχουν την δυνατότητα και τα προσόντα να γίνουν κριτές ακόμα και διεθνείς.

 

9) Με αυτό το δίπλωμα μπορεί κάποιος να γίνει και διεθνής κριτής;

   Για να μπορέσει κάποιος να γίνει διεθνής κριτής, πρέπει να πληρεί κάποια επιπλέον προσόντα, όπως ορίζει η IDSF. Έτσι, απαιτεί εκτός από το δίπλωμα του εθνικού κριτή να έχει κριτεύσει  για δύο χρόνια σαν εθνικός κριτής, ώστε να έχει αποκτήσει εμπειρία και δεύτερον, ζητάει διπλώματα χοροδιδασκάλων. Είναι διαφορετικά από αυτά για τους προπονητές, γιατί ως προπονητής, δε μαθαίνεις  βήματα, εκεί μαθαίνεις το προπονητικό έργο. Αρκούν λοιπόν αυτές οι προϋποθέσεις και τα διπλώματα, από οποιαδήποτε χώρα, για να γίνει κάποιος διεθνής κριτής.

 

10) Ποιο θεωρείτε πως είναι το επίπεδο του αθλητικού χορού στην Ελλάδα σε σχέση με το επίπεδο του εξωτερικού; 

   Το επίπεδο του αθλητικού χορού στην Ελλάδα δεν είναι κακό! Είναι καλό θα έλεγα! Έχουμε πολύ καλά ζευγάρια. Για παράδειγμα στο Zarif Cup, ένα μεγάλο διεθνή αγώνα που έγινε στο Παρίσι, 2 ελληνικά ζευγάρια ήταν μέσα στην 24άδα. Εκεί σα διεθνής κριτής, ήταν η κυρία Σαντοριναίου και ήταν καλό που είχαμε Έλληνα κριτή εκεί. Πολύ αισιόδοξο είναι επίσης το στοιχείο ότι, οι αθλητές της νέας γενιάς αυξάνονται, προοδεύουν πολύ γρήγορα και σύντομα θα έχουμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Δεν μπορούμε βεβαίως απότομα να φτάσουμε το χορευτικό επίπεδο και την οργάνωση των άλλων χωρών, αλλά όλοι προσπαθούμε για το καλύτερο.

 

11) Στο εξωτερικό βέβαια, τα παιδιά, από μικρά, έρχονται σ’ επαφή με το χορό . Εδώ οι οικογένειες δεν παροτρύνουν τα παιδιά προς το χορό, το αντίθετο μάλιστα.

   Τώρα αρχίζουν να γίνονται κάποια βήματα με τη βοήθεια των σχολών χορού και με την όλο και αυξανόμενη συμμετοχή των αθλητών στους αγώνες. Πιστεύω ότι πάμε καλά και ότι θα πάμε ακόμα καλύτερα. Σκοπός  της ομοσπονδίας και ειδικά του τεχνικού τομέα είναι, τα επόμενα 3-4 χρόνια, τα ελληνικά ζευγάρια, να διεκδικούν θέσεις στην 12άδα και στην 6άδα. Αν και είμαστε «μικροί» σε σχέση με ομοσπονδίες του εξωτερικού, όπως Αγγλία, Ιταλία κτλ και δεν έχουμε χορηγούς, προσπαθούμε με κάθε τρόπο για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

 

12) Τέλος, ο χορός τι σημαίνει τελικά για σας; 

   Για μένα προσωπικά, ο χορός σημαίνει τα πάντα! Ασχολούμαι με το χορό από το πρωί μέχρι το βράδυ και τον ελεύθερό μου χρόνο και στο σπίτι μου μέχρι αργά το βράδυ. Δεν γίνεται διαφορετικά!