Kiril Pandov :

Υπέροχος χορευτής, ξεχωριστός άνθρωπος!

 

  Την Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου του 2011,  συναντήσαμε τον Kiril Pandov στη σχολή όπου  διδάσκει, στη Viva Dancesport Academy, στο  Μαρούσι. Μας μίλησε για τα παιδικά του χρόνια,  τη ζωή του στην Ελλάδα και τη χορευτική του  καριέρα. Πρόκειται για ένα σπουδαίο χορευτή  και προπονητή.

   Τι τον χαρακτηρίζει? Η ευγένεια της ψυχής του και το χαμόγελό του!

 

 

Αγαπητέ Kiril, όσοι ασχολούνται με τον αθλητικό χορό στην Ελλάδα, γνωρίζουν λίγο πολύ την εξαίρετη πορεία σου ως χορευτή. Θα θέλαμε όμως να μας πεις με λίγα λόγια που γεννήθηκες και μεγάλωσες και πως ήταν τα παιδικά σου χρόνια! 

Γεννήθηκα στη Σόφια της  Βουλγαρίας. Έζησα πολύ ωραία παιδικά χρόνια . Το σπίτι μου ήταν μέσα στην πρωτεύουσα , αλλά δίπλα στη φύση, κοντά σε μια λίμνη. Όπως σε όλα τα παιδάκια μου άρεσε να παίζω με την παρέα μου και έχω αξέχαστες στιγμές να θυμάμαι.

 

Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με το χορό? Η οικογένεια σου σε ενθάρρυνε? 

Η αλήθεια είναι ότι από πολύ μικρός μου άρεσε η μουσική και ότι είχε σχέση με αυτή. Όταν ήμουν στο νηπιαγωγείο, οι δασκάλες μου είπαν στους γονείς μου πως, όταν άκουγα μουσική, σηκωνόμουν και ψιλοχόρευα και γι’ αυτό ίσως ήταν καλή ιδέα να με πάνε να μάθω χορό. Οι γονείς μου αμέσως με πήγαν στην πιο κοντινή σχολή χορού. Ήμουν τότε πεντέμιση χρονών όταν ξεκίνησα. Δε μου άρεσε καθόλου και έκλαιγα… ήθελα να φύγω, γιατί ήταν περισσότερα κοριτσάκια και λίγα τα αγοράκια, όπως παντού. Εγώ ήθελα να παίζω με τα παιδιά έξω και να χορεύω όποτε ήθελα εγώ και όχι με βάση το πρόγραμμα της σχολής. Πέρασαν πολλοί μήνες, που συνέχιζα να διαμαρτύρομαι, όποτε πήγαινα στη σχολή. Αργότερα όμως, είδα το χορό σαν παιχνίδι και άρχισε να αποκτάει ενδιαφέρον! Νομίζω ότι έτσι αγάπησα το χορό. Έφτιαξα το δικό μου κόσμο μέσα από το χορό. Μετά όσο περνούσαν τα χρόνια, οι γονείς μου δυσκολεύονταν να με πάρουν από τη σχολή για να με γυρίσουν σπίτι! Επειδή μου άρεσε πολύ αυτός ο κόσμος που δημιούργησα μέσα μου και μέχρι τώρα συνεχίζω να ζω εκεί.

 

Τι σε έκανε να αγαπήσεις το χορό? Με ποιο είδος χορού πρωτοασχολήθηκες? Στην πορεία με ποια άλλα είδη χορού ασχολήθηκες? Σπούδασες κάτι άλλο ή η αγάπη σου για το χορό απορρόφησε όλη την ενέργεια σου? 

Ξεκίνησα μικρός κατευθείαν με Latin και Ballroom International Style. Στην πορεία, ασχολήθηκα με το μπαλέτο για συγκεκριμένους λόγους, μόνο για 4-5 μήνες. Και όταν έγινα δεκτός στο Πανεπιστήμιο  της Σόφιας για να σπουδάσω χορό, τότε ήταν που προέκυψε η ευκαιρία για να έρθω στην Ελλάδα.

 

Ποιες χορευτικές διακρίσεις σημείωσες στη Βουλγαρία και με ποιες παρτενέρ μοιράστηκες τη χαρά της νίκης? 

Από μικρός είχα 2-3 ντάμες μέχρι που έφτασα 7 χρονών. Μετά βρήκα την ντάμα μου, με την οποία χόρευα μέχρι τελευταία στιγμή πριν έρθω εδώ. Ονομάζεται Maia Galabova και μαζί , είχαμε τη χαρά να γίνουμε πολλές φορές Πρωταθλητές Βουλγαρίας, σε διάφορες κατηγορίες Latin και Ballroom.

 

Με δεδομένο ότι ήσουν από τους μεγαλύτερους αθλητές χορού στη Βουλγαρία, πώς αποφάσισες να έρθεις στην Ελλάδα και ποιοι άνθρωποι σε στήριξαν;

Όταν ζούσα στη Βουλγαρία, είχα σκοπό να τελειώσω τις σπουδές χορού στο Πανεπιστήμιο  και να φύγω για κάπου έξω… Έχω πολλούς φίλους στην Αμερική και σε άλλες χώρες και μου είχαν προτείνει να πάω να τους συναντήσω. Αυτό ήταν το πλάνο μου , λοιπόν για το μέλλον.

Τον Ιούλιο του 2002, χορεύαμε για το Πρωτάθλημα της Βουλγαρίας στη Βάρνα, μια πανέμορφη πόλη δίπλα στη θάλασσα και κερδίσαμε τον τίτλο στην κατηγορία Youth. Τότε έτυχε να είναι εκεί η Σάντρα, η οποία ενδιαφερόταν να βρει χορευτές. Έτσι γνωριστήκαμε και λίγο αργότερα, ήρθα στην Ελλάδα. Είχαμε κανονίσει να έρθουμε μαζί με τη Maia, αλλά την τελευταία στιγμή, εκείνη ακύρωσε το ταξίδι… δεν ήθελε να φύγει από τη χώρα της… κι έτσι ήρθα μόνος μου.

 

Πώς ήταν τα πρώτα χρόνια στην Ελλάδα? Δυσκολεύτηκες να προσαρμοστείς στην ελληνική πραγματικότητα? 

Δεν μπορώ να πω πως δυσκολεύτηκα, επειδή είμαι άνθρωπος που γενικά προσαρμόζομαι εύκολα. Δε μου πήρε πολύ χρόνο να καταλάβω πως ζούνε οι Έλληνες, όμως, στη δουλειά μου, ήταν λίγο πιο δύσκολα τα πράγματα. Κι αυτό γιατί προέρχομαι από μια χώρα, όπου σε αντίθεση με την Ελλάδα, κανείς σχεδόν απ’ όσους ασχολούνται με το χορό, δεν τον αντιμετωπίζει σαν χόμπι. Όταν ξεκίνησα τα μαθήματα στην Ελλάδα, έδιωξα πολλούς μαθητές με τον τρόπο που έκανα μάθημα! Ήμουν πολύ απαιτητικός και σκληρός, όπως είχα μάθει στη Βουλγαρία. Σιγά σιγά, έμαθα να προσαρμόζομαι ανάλογα με το χαρακτήρα και τις δυνατότητες κάθε ατόμου.

 

Με τη Σάντρα Γαβαλά είστε πολλά χρόνια χορευτικό ζευγάρι. Ο τρόπος που χορεύετε είναι πολύ ιδιαίτερος, φαίνεται να είστε πολύ δεμένοι σαν χορευτικό ζευγάρι, γι αυτό και το αποτέλεσμα είναι τόσο αρμονικό. Πώς θα περιέγραφες τη Σάντρα Γαβαλά σαν άνθρωπο? Πώς θα χαρακτήριζες τη σχέση σας? 

Η Σάντρα είναι απίστευτος άνθρωπος … εκείνη είναι πολύ “positive” ενώ εγώ “negative”. Ίσως αυτό μας ένωσε και ταιριάξαμε σαν χορευτικό ζευγάρι, σαν φίλοι και συνεργάτες. Πιστεύω πως έχουμε μοναδική χημεία… Εκείνη Παρθένος, εγώ Αιγώκερος! Τέλειος συνδυασμός. Καλύτερα δε γίνεται!

 

                 

 

Ποιες είναι οι σημαντικότερες χορευτικές σας διακρίσεις μέχρι σήμερα? 

Με τη Σάντρα μέχρι τώρα έχουμε καταφέρει τα εξής: 7 χρόνια Πρωταθλητές Ελλάδος στις κατηγορίες Professional Latin, Ballroom και 10-Dance. Είμαστε το μοναδικό ζευγάρι της Ελλάδας, που κατάφερε να μπει στα δώδεκα καλύτερα ζευγάρια του κόσμου, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 10-Dance στη Γερμανία.

Από το 2010  ξεκινήσαμε να εκπροσωπούμε τη Βουλγαρία και την ίδια χρονιά, καταλάβαμε τη δέκατη θέση στο πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 10-Dance, ενώ στο Italian Open, μπήκαμε στον τελικό στην κατηγορία Professional Latin. Αυτή τη στιγμή, με βάση την παγκόσμια κατάταξη του WDC, είμαστε το πρώτο ζευγάρι της Βουλγαρίας στις κατηγορίες Latin και 10-Dance. Από το καλοκαίρι αυτό, χορεύουμε πια για την Ιταλία. Καταφέραμε να πάρουμε την 4^η θέση στην κατηγορία Professional Latin στο Πρωτάθλημα της Ιταλίας. Αυτά είναι τα πιο σημαντικά αποτελέσματα.

 

Στη μέχρι σήμερα πορεία σου σαν αθλητής, πότε ένιωσες τα πιο έντονα συναισθήματα? Τι σε έκανε να δακρύσεις? Τι σε έκανε να γελάσεις? 

Πολύ έντονα συναισθήματα νιώθω πάντα. Ποτέ δε θα ξεχάσω όμως, όλα αυτά που ένιωσα, όταν συμμετείχα με τη Σάντρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Miami  το 2004, που κατακτήσαμε την 18^η θέση. Τότε πολλά πράγματα μου συνέβησαν για πρώτη φορά. Χόρεψα πρώτη φορά στην κατηγορία Professional. Πρώτη φορά έκανα τόσο μακρινό ταξίδι. Πρώτη φορά είδα κάποιους από τους πιο σπουδαίους αθλητές χορού, τους οποίους μπορούσα μέχρι τότε να βλέπω μόνο σε DVD. Όλο αυτό θα μου μείνει αξέχαστο. Δακρύζω από τη χαρά μου για το χορό και γελάω με την αδικία, μέσα σ’ αυτό το χώρο!

 

Kiril, πολύ συχνά, είσαι μέλος της κριτικής επιτροπής σε διαγωνισμούς χορού. Ποια πιστεύεις ότι θα πρέπει να είναι τα γνωρίσματα ενός κριτή,  ώστε να αποδίδει δίκαια και αντικειμενικά αποτελέσματα? 

Ένας καλός κριτής πρέπει πρώτα απ’ όλα να έχει άριστη γνώση της τεχνικής του χορού. Να έχει χορέψει και ο ίδιος σε πολλούς αγώνες, για να ξέρει πως είναι να χορεύεις και να κρίνεσαι. Και πάνω από όλα να είναι αντικειμενικός.

 

Πώς νιώθεις όταν κρίνεις τους αθλητές? Και ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ένα χορευτικό ζευγάρι για να κερδίσει τη προσοχή σου? 

Όταν κρίνω εγώ έχω το ίδιο άγχος, όπως όταν χορεύω. Ζω με τα ζευγάρια, ειδικά αν τους προπονώ εγώ και ξέρω την πορεία τους και την προσπάθειά τους. Όταν κρίνω εκτός Ελλάδας, το πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα. Τα ζευγάρια είναι πολλά. Κρίνεις δίπλα σε μεγάλα ονόματα και δεν πρέπει να κάνεις λάθος. Δεν είναι καθόλου εύκολη η δουλειά του κριτή! Εμένα προσωπικά, με κερδίζει το ζευγάρι που έχει «προσωπικότητα», τεχνική και στυλ. Αυτά είναι τα πιο βασικά για μένα.

 

Ταλέντο, τεχνική, εκφραστικότητα. Ποιο θεωρείς ότι είναι πιο βασικό για να ξεχωρίσει ένας αθλητής? 

Όλα αυτά που μου είπατε είναι σημαντικά. Δεν μπορεί να λείπει το ένα! Όλα είναι συνδυασμός, όπως λέμε «να έχεις το πακέτο». Είναι όπως μια συνταγή μαγειρικής. Δε μπορείς να παραλείψεις κάτι, γιατί το φαγητό δε θα είναι νόστιμο. Έτσι και στο χορό, για να σε χορτάσει ο κριτής και ο θεατής, πρέπει να τα έχεις όλα. Όχι απαραίτητα στην ίδια ποσότητα. Άλλοι έχουν περισσότερη εκφραστικότητα και λιγότερη τεχνική, άλλοι το αντίθετο. Άλλοι δεν έχουν ταλέντο, αλλά με θέληση και προπόνηση σημειώνουν τα ίδια αποτελέσματα με κάποιον ταλαντούχο που προπονείται λιγότερο.

 

Όλοι όσοι ασχολούνται με τον αθλητικό χορό στην Ελλάδα, γνωρίζουν ότι είσαι ένας από τους καλύτερους προπονητές διαγωνιστικών ζευγαριών. Τι σημαίνει για σένα ο ρόλος του προπονητή αθλητών χορού και ποια πιστεύεις πως θα πρέπει να είναι τα γνωρίσματα ενός επιτυχημένου προπονητή? 

Το να είσαι καλός χορευτής δε σημαίνει πως μπορείς να είσαι και καλός προπονητής και το αντίθετο. Τι πιο ωραίο από το να πιάνεις κάποιον από το μηδέν και να τον μαθαίνεις να χορεύει σωστά κι ωραία! Ταυτόχρονα, να μπορείς να του δείξεις πώς ακριβώς γίνεται μια κίνηση και ο μαθητής να μην ακούει μόνο λέξεις , αλλά να παίρνει και εικόνες και να σε «ζωγραφίζει» όταν χορεύεις! Για μένα καλός προπονητής είναι αυτός που παίρνει ένα άτομο που δεν ξέρει να χορεύει και με θέληση και υπομονή, τον κάνει «αστέρι». Όχι έτοιμα πράγματα και να λες πως εσύ έκανες κάτι το οποίο δεν το έχεις κάνει.

 

Η ενεργή συμμετοχή σου στις πιο μεγάλες χορευτικές διοργανώσεις σ’ όλο τον κόσμο προφανώς σε εφοδιάζει με καινούριες ιδέες και εικόνες. Κατά πόσο χρησιμοποιείς τις πληροφορίες αυτές στην προπονητική σου ιδιότητα? 

Επειδή είμαι ακόμα ενεργός χορευτής, ψάχνομαι συνέχεια για καινούριες πληροφορίες. Θεωρώ ότι πρέπει να μεταφέρεις τις πληροφορίες σου στα ζευγάρια που προπονείς, ανάλογα με το επίπεδο στο οποίο βρίσκονται και τι ακριβώς χρειάζονται. Τη Σάντρα κι εμένα μας προπονούν οι top προπονητές που υπάρχουν και έτσι είμαστε μέσα στα πράγματα. Στη μόδα στην τεχνική, σε όλα. Ωστόσο, κάθε ένας έχει δικό του στυλ στο χορό και δεν πρέπει να προσπαθείς να κάνεις κάποιον να μοιάζει με κάποιον άλλο. Εγώ προσπαθώ να βγάζω σε κάθε χορευτή την προσωπικότητά του στο χορό, γιατί αυτό θα έχει επιτυχία και όχι μια καλή αντιγραφή.

 

Αντλείς έμπνευση από άλλους αθλητές, που να σε βοηθάει να γίνεσαι πιο δημιουργικός και στις προσωπικές σου προπονήσεις; 

Έχω κάποια είδωλα στο χορό, απ’ τα οποία παίρνω πολλή ενέργεια και έμπνευση. Αυτό με βοηθάει πολύ. Να’ ναι καλά η Carmen!

 

Πόσο χρόνο πιστεύεις πως θα πρέπει να αφιερώνει ένας αθλητής χορού στην προπόνησή του και τι θα τον συμβούλευες ώστε η προπόνησή του να είναι όσο το δυνατόν πιο αποδοτική; 

Κάθε ένας χρειάζεται διαφορετικό χρόνο και προσπάθεια για την προσωπική του απόδοση. Δεν έχω κάποια φόρμουλα για το πόσο πρέπει να προπονείσαι, αλλά σίγουρα χρειάζεται να κάνεις πολλή προπόνηση για να πετύχεις! Το λιγότερο 2-3 ώρες κάθε μέρα και εκτός από το χορό να ασχολείσαι και με άλλα είδη γυμναστικής όπως Pilates, yoga, aerobic και πολλά άλλα.

 

Kiril, με την παρτενέρ σου Σάντρα Γαβαλά εκπροσωπείτε πλέον την Ιταλία, μία από τις υπερδυνάμεις του χώρου σε όλο τον κόσμο. Με βάση την προσωπική σου εμπειρία ως αθλητής, κριτής και προπονητής, τι πιστεύεις ότι χρειάζεται η Ελλάδα για να αποκτήσει υψηλότερο κύρος στις διεθνείς χορευτικές διοργανώσεις;

Πιστεύω πως οι Έλληνες έχουν μεγάλο έμφυτο ταλέντο και με σωστή προπόνηση και προετοιμασία θα μπορούσαν να ξεχωρίσουν πολύ πιο εύκολα, εάν η Ελλάδα σαν χώρα είχε στη διάθεσή της πολλά ζευγάρια να την εκπροσωπούν. Εάν σκεφτείτε πως υπάρχουν χώρες με πάρα πολλούς ενεργούς χορευτές όπου κάθε χρόνο, για να ανανεώσουν την κάρτα τους σαν αθλητές, πληρώνουν χρήματα τα οποία πηγαίνουν στις διεθνείς ομοσπονδίες, πώς θα μπορούσε η Ελλάδα με ελάχιστα ζευγάρια που διαθέτει, να έχει δύναμη και κύρος, να έχει κριτές στις διεθνείς διοργανώσεις και να αντιμετωπίζεται ισάξια με χώρες όπως η Ρωσία, η Ιταλία κ.λ.π.

Αυτό σημαίνει πως δυστυχώς ακόμα στη χώρα μας ο χορός δεν είναι αρκετά δημοφιλής και πολλές φορές αυτοί που ασχολούνται απογοητεύονται από τις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν. Θέλω να είμαι αισιόδοξος πως αυτό θα αλλάξει και ο χορός θα είναι τρόπος ζωής για όλους.

 

Θα μας πεις δυο λόγια για τα μελλοντικά σου σχέδια?

Για το μέλλον ποτέ δε θέλω να μιλάω, γιατί το έχω για γρουσουζιά! Θέλω να έχουμε υγεία και όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν! Πάντως συνεχίζουμε με τα μαθήματα, τους αγώνες, για ακόμα μεγαλύτερη πρόοδο!

 

Με τι ασχολείσαι στον ελεύθερο χρόνο σου? Τι σου αρέσει να κάνεις? Ή θέλεις να χορεύεις και στον ελεύθερο χρόνο σου?

Η αλήθεια είναι πως δε σταματάω ποτέ να χορεύω. Ακόμα κι όταν πάω από το δωμάτιό μου στην κουζίνα, δεν περπατάω σαν κανονικός άνθρωπος! Πάω και γυρίζω χορεύοντας! Άρα το «μικρόβιο» του χορού δε θα φύγει ποτέ από το αίμα μου. Όταν είμαι πολύ στρεσαρισμένος, θέλω να μένω μόνος μου για πολλές ώρες. Έτσι χαλαρώνω.

 

Κλείνοντας τη συνομιλία μας, θα θέλαμε να μας πεις τι σημαίνει ο χορός για σένα!

Ο χορός για μένα είναι ζωντάνια, κέφι, ευχαρίστηση, πάθος, ενέργεια, αγάπη!

 

Ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που μας αφιέρωσες. Σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία, στο χορό και στη ζωή σου!

Σας ευχαριστώ κι εγώ πάρα πολύ για την ευκαιρία που μου δώσατε να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις και τα όνειρά μου. Είμαι σίγουρος πως θα σας συμβούν τα καλύτερα. Εύχομαι κάποια μέρα η Ελλάδα με τους εκπροσώπους της, να μπορεί να στηρίξει και να βοηθήσει την ανάπτυξη του αθλητικού χορού, να αποκτήσει πάρα πολλά ζευγάρια σε όλες τις κατηγορίες και περήφανα να τα καμαρώνει.